در چند دهه اخیر، پیشرفت های بزرگی در علم و فناوری امکان تولید محصولات پیشرفته و مؤثر در بهبود مشکلات پوستی و موها را فراهم کرده است. علاوه بر این، اهمیت زیبایی و بهداشت در جامعه امروزی باعث توجه به محصولاتی مانند پماد موپیروسین شده است. پماد موپیروسین به عنوان یکی از پمادهای پرطرفدار در حوزه درمان زخم ها و بیماری های عفونی شناخته شده است. در این مقاله، به بررسی انواع مصرف، عوارض و سایر جنبه های مرتبط با این پماد خواهیم پرداخت.
بیشتر بخوانید:
اشکال دارویی موپیروسین
داروها به صورت مختلفی تولید و عرضه می شوند تا بتوانند نیازهای بیماران و پزشکان را برآورده کنند. یکی از این داروها، موپیروسین است که در اشکال مختلفی در بازار موجود است. موپیروسین به صورت پماد و کرم تولید و عرضه می شود. اما تفاوت این اشکال در قدرت جذب آن است. به عنوان مثال، موپیروسین به صورت پماد موضعی ۲ درصد و پماد بینی ۲ درصد در داروخانه های کشور یافت می شود. این تفاوت در قدرت جذب، بسته به نوع بیماری و نیاز هر فرد، توسط پزشک تعیین می شود.
پماد موپیروسین ۲ درصد برای چیست
موارد مصرف پماد موپیروسین
پماد موپیروسین یک داروی موضعی است که برای درمان عفونت های مختلف قرار می گیرد. پزشکان این دارو را برای استفاده بر روی قسمت های مختلف پوست یا داخل بینی تجویز می کنند تا عفونت ها را از بین ببرد. این محصول یکی از آنتی بیوتیک هایی است که به رشد باکتری و عفونت در سطح پوست جلوگیری می کند. استفاده از این پماد برای درمان زرد زخم، عفونت ثانویه پوست و حذف عفونت داخل بینی معروف به MRSA توصیه می شود. این دارو همچنین در کودکان نیز با همین روش استفاده می شود.
موپیروسین یک آنتی‌بیوتیک است که به عنوان درمانی برای بزرگسالان با زخم‌های زرد، عفونت‌های ثانویه پوست و حذف عفونت داخلی بینی MRSA استفاده می‌شود. زخم‌های زرد نشان از وجود عفونت در پوست است و مصرف موپیروسین می‌تواند با کنترل و از بین بردن باکتری‌ها و میکروب‌های موجود در زخم‌ها، بهبود و درمان آنها را تسریع کند. همچنین، درمان عفونت‌های ثانویه پوست نیز از دیگر کاربردهای موپیروسین در بزرگسالان است. عفونت داخلی بینی MRSA نیز یک عفونت باکتریایی است که موپیروسین می‌تواند به عنوان یک آنتی‌بیوتیک قوی، در اثر گیری و کنترل این عفونت مؤثر باشد.
پماد موپیروسین برای بخیه
موپیروسین یک داروی آنتی‌بیوتیکی است که برای درمان برخی از عفونت‌های پوستی در کودکان بالای ۲ ماه، عفونت‌های پوستی در کودکان بالای ۳ ماه و عفونت‌های داخل بینی در افراد بالای ۱۲ سال استفاده می‌شود. در صورتی که زخمی در پوست کودکان زیر ۲ ماه باشد، مصرف این دارو توصیه نمی‌شود. موپیروسین با کنترل عفونت و کشتن باکتری‌های موجود در محل عفونت، تسریع در مرحله بهبودی و تسکین علائم مربوط به عفونت‌های پوستی و داخل بینی کمک می‌کند. با این حال، قبل از استفاده از این دارو، توصیه می‌شود با پزشک معالج مشورت کنید.
آثار فارماکولوژیک و مکانیسم اثر mupirocin
باکتری کش یک آنزیم است که با اتصال به ایزولوسین-tRNA لیگاز (ایزولوسیل-tRNA سنتتاز)، فرایند کاتالیز ایزولوسین و tRNA را انجام می‌دهد و سنتز پروتئین را در باکتری‌های حساس مهار می‌کند. همچنین، آنزیم‌هایی که در پوست وجود دارند، ممکن است با متابولیسم دارو، موپیروسین را به اسید مونیک غیرفعال کنند. شرایط دفع این پماد در غلظت ادرار بستگی به سن و وزن بدن فرد دارد و در بزرگسالان غیرقابل تشخیص تا ۱۰.۰۳ میکروگرم در میلی‌لیتر و در کودکان غیرقابل تشخیص تا ۱.۳ میکروگرم در میلی‌لیتر متغیر است.
مقدار مصرف mupirocin
استفاده از پماد موپیروسین (Mupirocin) در زخم ها و عفونت های مختلف بستگی به تجویز پزشک دارد و مقدار آن باید مشخص شود. علاوه بر این، شدت زخم و نوع بیماری نیز شرایط استفاده از این پماد را تعیین می کند. مقدار مصرف پماد موپیروسین در بیماری های زخم زرد به طور معمول باید طی ۳ تا ۵ روز، در عفونت های پوستی به مدت ۱۰ روز و در عفونت های داخل بینی به مدت ۵ روز توصیه می شود. اما باید توجه داشت که این مقدار مصرف باید توسط پزشک مشخص شود و بیماران باید از استفاده بی جهت از این پماد خودداری کنند تا عوارض جانبی جلوگیری شود.
مقدار مصرف پماد موپیروسین در کودکان بستگی به نوع زخم یا عفونت پوستی و محل استفاده دارد. برای زخم های زرد در کودکان ۲ ماهه به بعد، پماد باید به مدت ۳ الی ۵ روز روی زخم مالیده شود. برای درمان عفونت های پوستی، نیز مصرف پماد باید به مدت ۱۰ روز ادامه یابد. اما استفاده از این دارو در داخل بینی کودکان توصیه نمی شود و تنها افراد بالای ۱۲ سال مجاز به استفاده از آن هستند. در صورتی که پس از مصرف پماد به مدت ۳ الی ۵ روز تغییری در وضعیت درمانی حاصل نشود، می توان استفاده از دارو را تا زمان بهبودی ادامه داد.
پماد موپیروسین برای لک صورت
زمان مصرف پماد موپیروسین
در زمان تجویز نسخه توسط پزشک، مقدار و زمان مصرف دارو به شکلی تعیین می‌شود که بر روی بسته‌بندی داروی مورد نیاز شما نوشته شده است. پماد موپیروسین نیز برای بزرگسالان و کودکان دارای زمان مصرف متفاوتی است که بسته به نوع بیماری و التهاب تجویز می‌شود. برای زخم‌های زرد، زمان مصرف این دارو هر ۸ ساعت به مدت ۳ تا ۵ روز است، برای عفونت پوستی نیز هر ۸ ساعت به مدت ۱۰ روز و در صورت استفاده در داخل بینی، هر ۱۲ ساعت به مدت ۵ روز است. با این حال، برای اطمینان از تجویز درست، ضروری است که زخم یا عفونت توسط پزشک مورد بررسی قرار گیرد.
پماد موپیروسین Mupirocin در مصرف در کودکان تفاوتی ندارد، با این حال استفاده از آن در سنین مختلف کمی محدودیت دارد. مثلاً توصیه می شود که این پماد در داخل بینی در کودکان بالای ۱۲ سال استفاده شود. همچنین، استفاده از این پماد بر روی پوست در کودکان بالای ۳ ماه مجاز است. با این حال، در صورت تجویز و تایید پزشک، هیچ محدودیت و خطری برای کودکان یا بزرگسالان وجود ندارد.
موارد احتیاط
مصرف کنندگان باید از استفاده از پماد mupirocin در صورت وجود حساسیت به دارو، مشکلات پوستی مانند اگزما و درماتیت، ترشحات غیر طبیعی از جراحی ها، زخم های عفونی و عدم تحرک در مناطق پوستی اجتناب کنند. همچنین، استفاده از این پماد در دوران بارداری و شیردهی باید با مشورت پزشک صورت گیرد و در صورت بروز عوارض جانبی مانند خارش، قرمزی و تورم پوست، به پزشک مراجعه شود. از این رو، مصرف کنندگان باید همواره به موارد احتیاط مربوط به پماد mupirocin توجه کنند تا از بروز عوارض ناخواسته جلوگیری کنند.
در صورت تماس تصادفی با چشم، باید آن را با آب بشویید. در صورت بروز حساسیت یا تحریک شدید، استفاده از پماد را قطع کنید. در برخی موارد، ممکن است اسهال مرتبط با بیماری کلستریدیوم دیفیسیل (CDAD) رخ دهد. در صورت مشکوک شدن یا تایید بیماری CDAD، مصرف مداوم داروهای ضد باکتری را قطع کنید. استفاده طولانی مدت از این پماد ممکن است باعث رشد بیش از حد قارچ ها و سایر میکروارگانیسم های غیر حساس بر روی پوست شود. استفاده از این پماد برای سطوح مخاطی توصیه نشده است.
مصرف داخلی این پماد ممکن است با خشکی و تحریک گزش همراه باشد. همچنین، در شرایطی که جذب بیش از حد پلی اتیلن گلیکول امکان پذیر است، استفاده از این پماد توصیه نمی شود، به خصوص در صورت وجود نارسایی کلیوی متوسط یا شدید. همچنین، این پماد نباید به همراه کانول داخل وریدی یا در محل های داخل وریدی مرکزی استفاده شود زیرا ممکن است عفونت قارچی و مقاومت ضد میکروبی ایجاد شود.
پماد موپیروسین برای تبخال
موارد منع مصرف پماد موپیروسین
پماد mupirocin به دلیل مزایای بیشتر آن نسبت به عوارض جانبی توسط پزشک تجویز شده است. اکثر افرادی که از این دارو استفاده می کنند، عوارض جانبی جدی نداشته‌اند. با این حال، ممکن است پس از استفاده از این دارو، سوزش یا درد خفیفی رخ دهد. در صورت بروز سوزش یا هرگونه حساسیت، باید مصرف این دارو را متوقف کرده و فوراً به پزشک خود اطلاع داد. این وضعیت ممکن است در طول درمان یا حتی هفته‌ها تا ماه‌ها پس از قطع درمان ادامه یابد.
عوارض جانبی پماد موپیروسین (mupirocin)
به تورم و قرمزی پوست، تغییرات در رنگ پوست، تحریک و خارش پوست، ترک‌های پوستی، تورم و سفتی در محل استفاده، و عفونت پوستی می‌باشد. این عوارض جانبی ممکن است برای برخی از افراد بسیار مزاحم و ناراحت‌کننده باشد و بهتر است در صورت بروز هرگونه علائم ناخواسته، به پزشک معالج مراجعه شود.
پماد باکتروماد موپیروسین برای چیست
تداخل دارویی پماد موپیروسین
تداخلات دارویی می‌توانند تأثیری بر روی عملکرد داروهای مصرفی شما داشته باشند و حتی خطر عوارض جانبی جدی را افزایش دهند. بنابراین، بهتر است یک فهرست از پمادها یا داروهایی که شما مصرف می‌کنید تهیه کنید و آن را هنگام مراجعه به پزشک خود به او ارائه کنید. این فهرست شامل داروهای شیمیایی، گیاهی، پماد و کرم می‌شود. هیچگاه بدون تجویز پزشک داروهای خود را شروع یا قطع نکنید و همچنین دوزهای آنها را به طور خودجوش تغییر ندهید.
شرایط نگهداری mupirocin
شرایط نگهداری قرص ها نیز با پمادها تفاوت دارد. قرص ها باید در جای خشک و خنک نگهداری شوند و از نور مستقیم آفتاب و رطوبت دور باشند. همچنین، قرص ها نباید در دسترس کودکان و حیوانات قرار گیرند. در صورتی که قصد دور انداختن قرص را دارید، بهتر است آنها را به طور صحیح درون سطل زباله دور بریزید و از روش های دیگری مانند آسیب رساندن به محیط زیست خودداری کنید. همچنین، بهتر است قبل از مصرف قرص ها، تاریخ انقضای آنها را بررسی کنید و در صورتی که تاریخ مصرف آنها به پایان رسیده باشد یا دیگر به آنها نیازی ندارید، آنها را صحیح دور بریزید.
کلمات کلیدی:
پماد موپیروسین برای چیست نی نی سایت / طریقه مصرف پماد موپیروسین ۲ درصد / پماد موپیروسین برای عفونت واژن