سرطان حنجره و یا تومور مغزی از جمله مشکلاتی است که این روزها شاهد آن هستیم. سبک زندگی ناسالم و قرارگیری در معرض اشعه های مختلف از جمله اشعه موبایل باعث شده است که افراد زیادی به بیماری سرطان مبتلا شوند. به همین دلیل، ممکن است سوالاتی برای شما پیش بیاید که روش های تشخیص سرطان حنجره چیست و یا پرتو درمانی بهتر است یا شیمی درمانی. در ادامه تلاش می کنیم اطلاعات کاملی را در این زمینه در اختیار شما قرار دهیم.
تشخیص سرطان حنجره
تشخیص سرطان حنجره معمولاً با استفاده از روشهای زیر انجام میشود:
بررسی بالینی: پزشک معالج شما ابتدا با شما مصاحبه میکند و سوابق پزشکی و علائمی که شما تجربه میکنید را بررسی میکند. او ممکن است حنجره و مناطق مجاور را با استفاده از وسایلی مانند آینه حنجره و لارنگوسکوپ (یک دستگاه انعطافپذیر با یک دوربین کوچک) بررسی کند تا تغییراتی را که ممکن است نشان دهنده وجود سرطان باشد، تشخیص دهد.
آزمایشهای تصویربرداری: برای تشخیص سرطان حنجره، ممکن است از روشهای تصویربرداری مانند اسکن مغناطیسی (MRI)، توموگرافی کامپیوتری (CT scan) و سونوگرافی استفاده شود. این تصاویر به پزشک کمک میکنند تا ساختار حنجره و مناطق مجاور را به طور دقیق بررسی کند و وجود تودهها یا تغییرات غیرطبیعی را تشخیص دهد.
بیوپسی: برای تأیید و تشخیص قطعی سرطان حنجره، ممکن است نمونهبرداری بافت از حنجره صورت گیرد. این فرآیند به عنوان بیوپسی شناخته میشود و معمولاً با استفاده از لارنگوسکوپی (تحت بیهوشی موضعی یا کلیه) یا با روشهای تزریق سوزن به منظور بیرونبردن نمونه بافت صورت میگیرد. نمونههای بافت برای بررسی تحت میکروسکوپ قرار میگیرند و تشخیص سرطان توسط متخصصهای پاتولوژی انجام میشود.
آزمایشهای بیولوژیکی: در برخی موارد، آزمایشهای بیولوژیکی ممکن است برای تشخیص سرطان حنجره استفاده شوند. این آزمایشها شامل تحلیل نمونههای بافت یا سلولی برای شناسایی واکنشهای بیولوژیکی خاصی هستند که در سرطانها وجود دارند. به عنوان مثال، آزمایشهای ایمونوهیستوشیمیایی میتوانند برای تشخیص سرطان استفاده شوند.
توصیه میشود که در صورت مشاهده علائم مشکوک یا نگرانی درباره سرطان حنجره، به پزشک معالج خود مراجعه کنید. او میتواند شما کمک کند با پشت سر گذاشتن آزمایشات مختلف هر چه سریعتر برای درمان اقدام کنید.
تومور مغزی چیست؟
تومور مغزی به هر نوع توده یا تجمع غیرطبیعی از سلولهای مغزی در مغز اشاره دارد. این توده میتواند خوشخیم (غیرسرطانی) یا بدخیم (سرطانی) باشد. تومور مغزی به دو دسته تقسیم میشود:
تومورهای خوشخیم (غیرسرطانی): این نوع تومورها در بیشتر موارد نیاز به پرتو درمانی ندارند و به مناطق اطراف گسترش پیدا نمی کنند. با این حال، زمانی که در مکانهای حساس مغزی قرار داشته باشند یا به اندازهای بزرگ شوند که فشار روی بافتهای مغزی را ایجاد کنند، ممکن است علائم و نشانههایی مانند سردرد، تغییرات در حالات آگاهی، تشنجها و مشکلات حرکتی را ایجاد کنند.
تومورهای بدخیم (سرطانی): این نوع تومورها بیشتر در مغز به عنوان تومورهای اولیه شکل میگیرند. آنها تمایل به فراگیری و تجاوز به بافتهای اطرافی، فشار بر روی ساختارهای مغزی مجاور و ایجاد تغییرات در عملکرد مغز را دارند. علائم و نشانههای مرتبط با تومورهای مغزی بدخیم شامل سردرد شدید، تشنجها، تغییرات شخصیت، مشکلات حرکتی، ضعف عضلانی، اختلالات حافظه و تغییرات در حالات آگاهی میشوند.
تشخیص تومور مغزی معمولاً با استفاده از روشهای تصویربرداری مانند اسکن MRI و CT scan صورت میگیرد. برای تأیید تشخیص و تعیین نوع تومور، ممکن است بیوپسی (جمعآوری نمونه بافت) از تودهی مغزی انجام شود و سپس تحلیل آزمایشگاهی صورت بگیرد.
درمان تومور مغزی شامل جراحی، پرتودرمانی، شیمی درمانی و در برخی موارد ترکیبی از این روشها است. نوع و مراحل تومور، موقعیت آن، سلامت ععمومی بیمار و سایر عوامل مرتبط نقش تعیین کنندهای درمان خواهند داشت. درمان تومور توسط تیم چند متخصص از جراحان مغز و اعصاب، پزشکان رادیوتراپی و پزشکان شیمی درمانی انجام میشود. هدف اصلی درمان تومورهای مغزی، کاهش حجم توده، کنترل علائم و نشانهها، حفظ عملکرد مغز و بهبود کیفیت زندگی است. در برخی از موارد، درمان ممکن است نتواند تومور را کاملاً از بین ببرد و تنها به کنترل رشد و تسکین علائم کمک کند.
پرتو درمانی بهتر است یا شیمی درمانی
پرتودرمانی (رادیوتراپی) از اشعههایی با انرژی بالا برای نابودی سلولهای سرطانی استفاده میکند. این روش میتواند به کاهش حجم توده سرطانی، کنترل رشد سلولهای سرطانی و کاهش علائم مرتبط با تومور مغزی کمک کند. پرتودرمانی معمولاً برای تومورهای بدخیم مغزی استفاده میشود و میتواند به صورت مستقیم بر روی منطقه تومور یا به صورت پوششی در سراسر مغز اعمال شود. اما پرتودرمانی میتواند با عوارض جانبی مانند خستگی، تغییرات در حالات آگاهی، سردرد، تهوع و استفراغ و اختلالات حافظه همراه باشد.
در مقابل، شیمی درمانی (کمپلکس تراپی) از داروها برای کاهش و نابودی سلولهای سرطانی استفاده میکند. این درمان میتواند به صورت سیستمیک عمل کرده و به سلولهای سرطانی در سراسر بدن شما آسیب برساند. شیمی درمانی میتواند به تکمیل پرتودرمانی یا به عنوان درمان اصلی استفاده شود. عوارض جانبی شیمی درمانی شامل تهوع، استفراغ، فرسودگی، سردرد، ضعف عمومی، تغییرات در پوست و مشکلات گوارشی میباشد.
برای تشخیص سرطان حنجره به کجا مراجعه کنیم؟
تا به اینجا تلاش کردیم اطلاعات کاملی را در مورد تشخیص سرطان حنجره و تومور مغزی در اختیار شما قرار دهیم. اگر به دنبال یک پزشک متخصص در حوزه شناخت و درمان سرطان هستید، می توانید به دکتر فرشید اربابی مراجعه کنید و از خدمات ایشان بهره مند شوید.